Спорът за това, трябва ли да се помага на децата за уроците, е почти на нивото на спора за или против брака – вечен и неразрешим. Всеки остава на твърдото си мнение, подкрепено от собствения опит („На мен навремето никой не ми е помагал!“), живи примери („А пък дъщерята на братовчедка ми…“) и умните книги („Четох в една книга…“).

А каква е обективната истина? Защо на детето не трябва да се помага с уроците и до какви последици ще доведе това? Кога е необходимо и как да не се стига дотам, че на практика домашните ги пишете вие, а не самото то? Да изслушаме мненията на психолозите (които, между другото, не са на единно мнение) и родителите, които се опитват да докажат своята правота.

В основата на всичко е страхът…

Родителите искат детето им да бъде успешно. Много от тях вярват, че ако то се учи добре в училище, ще успее и в живота.

Защо родителите помагат на децата си за уроците?

  • От страх детето им да не бъде различно от другите;
  • От страх да не бъдат лоши родители;
  • От страх да не бъдат осъждани от околните;
  • От страх, че детето им няма да успее в живота.

Както виждаме, в основата на всичко стои страхът. И то страхът на родителите, а не на самото дете. Реалната причина, поради която възрастните помагат на децата да учат – това е техният страх. Докато не разберат защо правят това, те няма да успеят да ги научат на самостоятелност, отговорност и увереност в себе си. Такива деца, когато пораснат, са постоянно ограничавани от своите страхове и тревоги.

 На малките трябва да се помага

Част от психолозите и педагозите считат, че трябва да се помага с уроците на децата от начална степен, но да не се пишат домашните вместо тях. Помощта на родителите създава у детето усещане за уют, то чувства подкрепата им и не страда от усещането, че е изоставено – ако нещо не разбира, мама ще му го обясни. То продължава да се чувства дете и не губи твърде рано радостта от детството.

Задачата на родителите на този етап е да действат в игрова форма, да поставят въпроси за размисъл и да подтикват детето да решава задачи самостоятелно. Да му помогнат да се концентрира и да организират комфортна обстановка за учене.

Да не забравяме също, че в наши дни често още в първи клас има такива задачи, които затрудняват дори родителите. И как детето само да се справи с тях?

Началното училище е времето, когато децата имат най-голяма нужда от помощ от страна на родителите, както и от контрол дали са научени уроците и написани домашните. Да не забравяме, че все пак училището е подготовка за по-нататъшния живот. Освен това има куп задачи, които малките ученици трябва да направят заедно с родителите си и чиято цел е да се изясни имат ли децата контакт с тях, дали не са оставени без надзор. Това е своеобразна проверка дали всичко в семейството е наред.

Приучване към самостоятелност

Друга част от психолозите и педагозите считат, че възрастта, на която децата тръгват на училище, е време за възпитаване на самостоятелност. Всяка помощ днес може да се превърне във вреда утре. Докато помагате на детето, то разчита на вас. Но решите ли да преустановите помощта си, то се разстройва, губи самоувереност, понижава успеха си. Освен всичко друго, детето няма да се научи да прави само нещата, ако не му се предостави тази възможност.

Учениците, на които помагат родителите, по-често се страхуват от провал. Лишени от родителската помощ, те понижават успеха си, което води до упреци и наказания. Вследствие на това децата развиват „комплекса на отличника“ и започват да се страхуват да направят самостоятелна крачка.

С такова натоварване…

Основната причина, поради която на родителите се налага да помагат за уроците, това е огромното натоварване. Уроци, извънучебни дейности, спорт, частни уроци, подготовка за матури… А остава ли им изобщо някакво свободно време? Затова на родителите се препоръчва да не изоставят децата си насаме с целия този ужас и да им помагат с каквото могат: да разберат трудния урок, да обяснят правилото с по-прости думи, да предложат филм по книгата, която детето вече е прочело.

На тази възраст може да се помага и с организирането на времето. Децата често забравят кога какви домашни имат, кога ги очакват контролни, олимпиади и т.н. Подкрепата и съветите на родителите, проверката на по-сложните задачи никога не са излишни.

Вече съм голям!

След 10-та година детето вече е малко или много оформена личност със свои интереси, увлечения и отговорности. Ако до този момент е разчитало на помощта на родителите, вече е време те да се отдръпнат и да му позволят да се подготвя самостоятелно за живота на възрастните.

Понякога е много полезно да се правят грешки, да се получават слаби оценки. Всичко това съставя личния опит на човека. Колкото по-рано детето го усвои, толкова по-добре. Важното е родителите да не му се карат, а да разглеждат проблемите от всички страни. Това е начинът, по който детето се превръща в самостоятелен човек.

 

В групата Основно и средно образование за учениците и техните родители има много полезни теми за помощ по математика, по български език и литература и по всички останали предмети, които ги затрудняват.